En dan merk je dat de tijd vliegt. De Meerpaal is alweer 50 jaar. En een groot deel van die tijd heb ik persoonlijk meegemaakt. Tijd om even terug in de tijd te gaan.
Ik weet het nog goed. Samen met mijn grootmoeder naar de markt in De Meerpaal. Ik was niet ouder dan een jaar of 7. Daar liepen we dan samen over het plein waar toen ook nog het busstation was.
Jaren later was de renovatie en de herbouw van De Meerpaal voor mijn grootvader een vorm van aardig tijdverdrijf. Hele middagen zat hij voor het raam te kijken naar de vorderingen van alle bouwwerkzaamheden. Zij woonden boven de Scapino. En als ik op bezoek kwam dan legde hij alle vorderingen van die week uit. Prachtig vond hij dat! En ik kon daar uren naar luisteren.
De Meerpaal was ook de plek waar ik voor het eerst naar de bioscoop ging. Samen met mijn klasgenoten Kerstin en Anuska naar de film Forrest Gump. Na het zien van deze magische film kwamen we buiten en was het plotseling gaan sneeuwen. Schuifelend over het plein met de fiets in de hand deelden we welke indruk de film op ons had gemaakt. Het hagelwitte plein hield ons langer in de magie van het witte doek.
En nu vele jaren later is De Meerpaal nog steeds een betekenisvolle ontmoetingsplaats. Een plek waar werelden samen komen. Met ontroerende liedjes, een verhaal of voorstelling. Muziek, kennis en wat mij persoonlijk altijd raakt is dat jongeren en ouderen zich op creatieve wijze kunnen ontwikkelen.
Vorig jaar mocht ik als raadslid tijdens het raadsbezoek een volksdans doen. De meer ervaren dansers leerden ons de juiste passen. Het was een geweldige avond.
Als ik er zo over nadenk dan heb ik eindeloos veel meer bijzondere herinneringen aan De Meerpaal. En dat geldt vast voor heel veel mensen. Op naar de volgende 50 jaar!